در حالی که باراک اوباما در آستانه آغاز کار خود در کاخ سفید از طر های جدید خود درباه تعامل با ایران سخن گفته، پروفسور روحی رمضانی، استاد علوم سیاسی محورهای توافق ایران و آمریکا را برشمرده است.

وی در نشریه روزانه شارلتزویل ایالت ویرجینیا در مقاله ای تحت عنوان «رئیس جمهور آینده باید با ایران مستقیماً وارد مذاکره شود» می نویسد:

برخلاف اصول متعارف آقای محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور تندروی ایران مکرراً آمادگی خود را برای مذاکره با آمریکا اعلام کرده است. در ژوئیه گذشته، ایشان مذاکره با نماینده عالی رتبه آمریکایی در نشست 1+5 را خوش آمد گفته و در سوم اوت اظهار داشت که همیشه خواستار مذاکره در مورد حل مشکلات مربوط به برنامه هسته ای ایران می باشد.

آیت الله خامنه ای، رهبر انقلاب اسلامی ایران نیز در سخنرانی ژانویه خود اظهار داشت: «بدون شک وقتی روزی برسد که رابطه با آمریکا به نفع ملت ایران باشد، اینجانب اولین شخصی خواهم بود که این رابطه را تأیید خواهم کرد».

رئیس جمهور جدید آمریکا باید درک کند که تهدید به تحریم های سیاسی و اقتصادی و تغییر «رژیم» و یا حمله به تأسیسات هسته ای ایران در متوقف کردن ایران به ادامه غنی سازی که معتقد است صرفاً تولید انرژی صلح آمیز هسته ای در چارچوب مقررات سازمان انرژی هسته ای است، کاملاً ناموفق بوده است.

از طرفی همان طوری که آقای جیمز بیکر، وزیر خارجه سابق آمریکا در جنگ اول خلیج فارس گفت: رئیس جمهور آینده آمریکا باید بپذیرد که ایران یک قدرت بلامنازع در منطقه خاورمیانه است. مهم تر از همه، رئیس جمهور آینده آمریکا باید قبول کند که ایران و آمریکا دارای منافع مشترک به شرح ذیل می باشند:

· ثبات افغانستان زیر نظر دولت آن کشور

· امنیت خلیج فارس که شاهرگ حیاتی رسانیدن نفت به بازار اقتصاد دنیاست.

· عدم منع گسترش سلاح های هسته ای در دنیا

· جلوگیری از گسترش مسابقه تسلیحاتی هسته ای در خاورمیانه

· امنیت منطقه و همکاری های اقتصادی در خلیج فارس و ماوراء آن

· همکاری در مقابل شورشیان طالبان و تروریست های القاعده

· مدرن کردن صنایع نفت ایران برای تولید بیشتر به منظور پایین آوردن قیمت نفت

· در بین بقیه موارد، تبادلات اساتید، دانشجویان و نمایندگان مجلس

عدم مذاکره با ایران یک گزینه ایده آل نخواهد بود. در گذشته ثابت شده است که گزینه عدم مذاکره مناسبی نبوده و در آینده نیز نخواهد بود. موقعیت بسیار مناسب در کاخ سفید به وجود آمده است که با ایران وارد مذاکره شود. در غیر این صورت، ایران سانتریفوژهای بیشتری را به گردش درخواهد آورد و غنی سازی را به نحوی که بشود در ساخت سلاح هسته ای استفاده کرد، ادامه خواهد داد. همچنین تحریم اثربخش نخواهد بود، همچنان که در گذشته اثری نداشته است. تنها گزینه عملی که منجر به تأمین منافع آمریکا خواهد شد، مذاکره مستقیم و بدون پیش شرط با ایران است.